Zacznijmy od najpopularniejszych farb fasadowych, a więc farb akrylowych, których głównym składnikiem jest organiczna żywica akrylowa. Ich przepuszczalność oraz nasiąkliwość nie są zbyt duże, dlatego też mają niską podatność na brudzenie. Idealnie sprawdzą się na podłożach mineralnych oraz organicznych, z wyjątkiem tych wapiennych i silikatowych. Zachwycają intensywnymi, trwałymi kolorami oraz tworzą wyjątkowo szczelne i elastyczne powłoki odporne na szorowanie. Wśród farb akrylowych znajdziemy dyspersyjne (emulsje; ich rozpuszczalnikiem jest woda), farby rozpuszczalnikowe, w których wodę zastępuje rozpuszczalnik organiczny oraz farby lateksowe.
Kolejnym rodzajem farb są winylowe, popularne kiedyś, jednak obecnie prawie całkowicie wyparte przez akrylowe. Zaliczane są do farb emulsyjnych, a więc takich, których rozpuszczalnikiem jest woda. Są niestety dość nasiąkliwe oraz nie posiadają wysokiej odporności na uszkodzenia mechaniczne czy też pleśń lub grzyby. Dodatkowo w porównaniu z innymi farbami mają słabą przyczepność, a co za tym idzie ich trwałość jest znacznie krótsza.
Z kolei wysoką trwałością charakteryzują się farby silikonowe. Są hydrofobowe, co oznacza, że woda całkowicie po nich spływa, nie wnikając w głąb. Sprawia to, że farby te są bardziej odporne na zabrudzenia, co więcej nie straszny im mróz, zmiany temperatury czy nawet promieniowanie UV. Tworzą jednak mniej elastyczną powłokę w porównaniu do farb akrylowych i są mniej odporne na szorowanie. Niektóre z nich mogą mieć wyjątkowo intensywne kolory, jednak istnieje prawdopodobieństwo, że z czasem potrafią one niestety wypłowieć.
Farby akrylowo-silikonowe, jak sama nazwa wskazuje, łączą w sobie zalety farb akrylowych oraz silikonowych. Oznacza to, że są bardziej przepuszczalne oraz mniej chłonne od akrylowych.
Farby wapienne występują w dwóch wariantach: można kupić farbę gotową do użycia lub w formie pasty, która wymaga rozrobienia z odpowiednią ilością wody oraz ewentualnego dodania pigmentów. Farby te mają bardzo dużą chłonność, co w praktyce oznacza słabą ochronę przed wodą deszczową, a więc dość szybko mogą pojawić się zabrudzenia i smugi. Farby wapienne tworzą jednak powłokę o wyjątkowo dużej przepuszczalności, dzięki czemu powietrze dochodzi do murów i pozwala im ,,oddychać”. Ponadto właściwości odkażające wapna stanowią świetne zabezpieczenie przed pleśnią oraz grzybami. Ich minusem jest jednak uboga kolorystyka, skupiająca się głównie na bladych, pastelowych odcieniach.
Kolejny rodzaj, farby silikatowe (krzemianowe), są zdecydowanie bardziej odporne na wilgoć niż farby wapienne, przy czym mają niemal taką samą paroprzepuszczalność. Bardzo mocno wiążą się z podłożem, a podczas malowania trzeba pamiętać o zabezpieczeniu oczu oraz rąk: farby te mają odczyn alkaliczny, a więc są żrące! Charakteryzuje je wyjątkowa trwałość oraz odporność na wszelkie warunki atmosferyczne, przy czym są odporne na porastanie glonami czy pleśnią.
Farby polikrzemianowe, inaczej zwane zolo-silikatowymi, to rodzaj farb silikatowych, które ulepszone zostały poprzez wzbogacenie ich o żywice silikonowe. Mają wyższą odporność na wodę, większą paroprzepuszczalność, a przy tym są łatwiejsze w użyciu. Można wykorzystać je do malowania podłoża z farb lub tynków organicznych. Są również mniej żrące niż farby silikatowe.
Farby cementowe mają postać suchej mieszanki, która jest gotowa do użycia dopiero po rozrobieniu jej z wodą lub specjalnym płynnym preparatem. Są paroprzepuszczalne, jednak dość nasiąkliwe, co oznacza, że w tym wypadku woda zwiększa niestety ich podatność na zabrudzenia. Są raczej rzadko stosowane, dlatego też często nie są dostępne w bezpośredniej sprzedaży.