Sam przedrostek nano sugeruje nam, że chodzi o bardzo małe cząsteczki. Są to struktury o rozmiarze manometrycznym rzędu od 1 do 100 nanometrów. Stosowanie nanotechnologii w inżynierii powierzchniowej daje możliwość nie tylko poprawienia jakości istniejących do tej pory materiałów, ale również pozwala na stworzenie zupełnie nowych, niespotykanych dotąd struktur o wyjątkowych funkcjach i właściwościach. Na ten przykład nanocząsteczki są tak małe, że potrafią wniknąć do wnętrza drobnoustrojów i doprowadzić do ich obumarcia. Ciekawe, prawda?
Są to zazwyczaj cechy bardzo pożądane, takie jak: termoizolacja, absorpcja wilgoci, odporność na korozję, wilgoć i brud, odporność na pleśnie i grzyby, wysoka twardość, możliwość samooczyszczenia, czy odporność na promieniowanie UV. Na przykład nanocząsteczki srebra użyte w farbie mają właściwości bakteriobójcze, cząsteczki miedzi zaś skutecznie eliminują grzyby. Dzięki nanoporom z powietrzem uzyskujemy bardzo dobre właściwości termoizolacyjne. Dzięki połączeniu nanocząsteczek miedzi z cząsteczkami powietrza, uzyskamy warstwę tlenków, która jest odporna na wilgoć i brud, dzięki bardzo niskiej absorpcji wody (po prostu woda spływa po jej powierzchni, jak po powierzchni liścia). Powierzchnia z wykorzystaniem takich technologii jest nie tylko odporna na czynniki zewnętrze, ale również jest zabezpieczona od strony powierzchni, do której przylega. Czy nie brzmi to jak idealna farba elewacyjna?
Świat nanotechnologii wydaje się być magią, a tym czasem jest jak najbardziej realny. Wiedza ta pozwala na tworzenie naprawdę wysokiej jakości farb nie tylko elewacyjnych, ale również do wnętrz. Co najważniejsze, produkty powstałe przy użyciu takich technologii są zupełnie bezpieczne dla domowników i środowiska.